t Voelt als middenin de nacht als we opgehaald worden door een minibusje. Vandaag gaan we naar de haaien.

Ik wweet niet echt wat ik er vandaag van moet vinden maar echt zin heb ik er nog niet in. Het regent en t onweert al de hele nacht en ik weet dat we ongeveer 50 km uit de kust in een minibootje de open zee op zullen gaan. Voor de zekerheid bebben we allebei 2 reistabletten ingenomen , heb ik seabands om en een grote zak gember bij ons. Het duurt ongeveer anderhalf uur voordat we voorbij Cancun bij de boot zijn. Inmiddels is t gelukkig droog geworden maar de grootte (ik bedoel kleinte) vd boot staat me eigenlijk nog steeds niet aan. Maar ja..... we hebben er veel geld voor betaald en Menno wil dit zo graag dat we aan boord stappen samen met nog 6 anderen. Het is een boot met 3 grote motoren erachter zodat we even later heel hard over t water stuiteren.

Na ongeveer drie kwartier varen zien we andere boten rondvaren en begint t speuren naar de whalesharks. Dat valt nog niet mee. Wij zitten per 2 klaar volledig met flippers, duikbril etc klaar om in t water te springen zodra de kapitein een walvishaai heeft ontdekt (te zien aan 'echte" haaivinnen boven water uit) en de boot naast de walvishaai heeft gemanouvreerd. De haai blijft echter niet stilliggen dus je springt in t water en raced erachteraan hopend t dier bij te houden.

Menno geeft er na een keer de brui aan. Hij is compleet kapot na een keer erachteraan zwemmen en houdt de rest helaas niet bij. Hij heeft ook erge last van de bijwerkingen vd reistabletten (sufheid)

De walvishaaien laten zich een hele tijd niet zien maar de reuze manta's wel dus keer op keer jumpen wij t water in om een glimp op te vangen van deze mysterieuze beesten.

Terwijl ik 3 uur lang me verrot zwem en elke keer vd boot afspring en weer op klim probeert Menno foto's te maken van dit alles en de dieren vanaf de boot te fotograferen.

Dan mogen we nog een keer proberen een haai bij te houden voordat we weer richting haven gaan. Er is noodweer op komst......

Na ongeveer een half uurtje varen zien we gaan hand meer voor ogen en begint t echt te hozen. De kapitein zet zelfs een duikbril op om vooruit te kunnen kijken.

De zee kolkt en golven zijn echt megahoog. We hebben t op een gegeven moment zo koud dat elke golf zeewater die de boot binnenkomt welkom is omdat dat warm aanvoelt.

Na bijna 2 uur varen hebben we de haven weer bereikt en gaan we op de kade onder een afdakje nog gezellig met elkaar lunchen met hele lekkere zelfgemaakte broodjes van de kapitein. We kletsen nog wat na over dit grote avontuur en doen een poging de muggen van ons af te meppen. Wat een k*#* beesten!!!

Terug in ons hotel bezetten we t bubbelbad , eten heel vroeg 's avonds en liggen al om half 8 te slapen. Helemaal kapot maar wat een avontuur was dit!!!!